ดูก่อน... พุทธบริษัท ไม่จำกัด
ดูให้ชัด หลักพระธรรม คำสั่งสอน
 บุญกุศล คืออะไร ให้สังวรณ์
 ใช่ยอกย้อน เบือนบิด ผิดหลักการ

วัตถุธรรม มากล้น จนเต็มเมือง
 อร่ามเหลือง เรืองรอง ของสืบสาน
 โบสถ์เจย์ดี ใหญ่โต มโหฬาร
 พระประทาน ที่สูงใหญ่ ในโลกา

ทุ่มเงินทอง กองใหญ่ ว่าได้บุญ
 เป็นนายทุน หนุนนำ ศาสนา
 เพิ่มความเชื่อ เพื่อย้ำ ความศรัทธา
 ศาสนา กลายเป็นเหยื่อ เพื่อหากิน

แต่แก่นธรรม ย้ำเตือน ถูกเบือนหมด
 ตถาคต สอนไว้ กลับกลายสิ้น
 เบญจศีล เบญจธรรม นำชีวิน
 มือถือสาก ปากถือศีล สิ้นเมตตา

ยิ่งใหญ่โต โอหัง หวังอำนาจ
ป่าวประกาศ ทำเพื่อชาติ ศาสนา
 แต่จิตใจ ต่ำถ่อย ด้อยราคา
 สั่งเข่นฆ่า ประชาชน คนมากมาย

เห็นพระสงฆ์ องค์ชี นี้เต็มเมือง
 ทั้งขาวเหลือง เดินชน คนหลากหลาย
 มาบอกบุญ ถึงหน้าบ้าน ชานกระได
 สร้างโบสถ์ใหญ่ ไปสวรรค์ อันโสภี

หากมองคน ส่วนใหญ่ ไม่เท่าเทียม
คอยแต่เสี้ยม ให้เกลียดกัน อย่างวันนี้
 คนในชาติ ขาดเมตตา ไร้ปราณี
 เพราะว่ามี คนบ้า มานำทาง

ทางสายกลาง ช่างรกร้าง และว่างเปล่า
 องค์สัมมา พุทธเจ้า เฝ้าถากถาง
 ทรงต่อสู้ มารมากมาย ตามรายทาง
 กระทั่งพบ แสงสว่าง บนทางเดิน

ทางสายเอก เฉกเช่น เป็นถนน
ให้ผู้คน พ้นทุกข์ภัย ไม่ขาดเขิน
ถึงจุดหมาย ปลายทาง อย่างเพลิดเพลิน
 ไม่ยากเกิน หากเดินทาง สร้างกรรมดี

แม้มีตรอก ซอกซอย หลายร้อยสาย
 ธรรมยุต ธรรมกาย หลายวิถี
จะเดินตาม พระ เถร หรือเณร ชี
สุดท้ายมี ที่หมาย ของปลายทาง

สิ้นสุดตรอก ทางออกบน ถนนหลัก
 ได้ประจักษ์ แจ่มแจ้ง แสงสว่าง
 สัจธรรม นำไป ไม่เลือนลาง
พบหนทาง พ้นทุกข์ สุขนิรันดร์

ทางสายกลาง คงรกร้าง และว่างเปล่า
 คนไม่เอา ไม่สนใจ ทางสายนั้น
 ยังหลงตรอก ไม่ยอมออก จากซอกตัน
 ยิ่งงงงัน ยิ่งงมงาย ภายในซอย

เดินเวียนวน บนหนทาง ที่ว่างเปล่า
 ยิ่งมัวเมา มืดมน จนเสื่อมถอย
 ยามมีทุกข์ ถมทับ กลับเลื่อนลอย
 เฝ้ารอคอย เทวดา มาประทาน

บ้างวอนไหว้ ให้ได้มา คราข้องขัด
 สารพัด จัดเครื่องเซ่น ประเคนศาล
 หาทางออก ใดไม่พ้น จึงบนบาน
รอศีล ทาน ภาวนา ช้าเกินไป

เทพเจ้า มากมาย หลายสำนัก
 จึงคึกคัก เพราะนักบุญ หนุนนำให้
 ธรรมของแท้ แพ้ทางกรรมอยู่ร่ำไป
 เพราะคนไร้ ในวิจารณญาณ

พุทธแท้แท้ ในไทยนี้ ไม่มีดอก
 มีแต่กรอก ในสำเนา เอกสาร
ที่อ้างตน เป็นพุทธา มาเนิ่นนาน
 เพียงสืบสาน ความเชื่อ เหนือความจริง

ทั้งไหว้เจ้า เข้าทรง องค์เจ้าแม่
 เสริมดวงแก้ ตัดกรรม ทำทุกสิ่ง
 ไร้แก่นธรรม ไม่นำพา หาที่อิง
 ผีเลยสิง ครอบงำ นำทางไป

ประเพณี มากมาย ทั้งหลายแหล่
ก็ล้วนแต่ พราห์ม ฮินดู รู้หรือไม่
 อุปสมบท รดน้ำสังข์ บุญบั้งไฟ
ขึ้นบ้านใหม่ ฝังสีมา บูชาครู

ทอดผ้าป่า เทศน์มหาชาติ ขาดไม่ได้
 พานยักษ์ใหญ่ ไปสักยันต์ อาจารย์หนู
ทำเสน่ห์ เล่ห์กล จนพันตู
 ลองคิดดู ผู้อวดอ้าง ทางพุทธา

ความโลถหลง มัวเมา และเขลาขลาด
 หลงอำนาจ ในดวงจิต ริษยา
 จึงวางแผน แสนแยบยล ปล้นศรัทธา
ยัดข้อหา สารพัน มันไม่อาย

ชาวประชา ตาแตก ก็แปลกแท้
เห็นเพียงแค่ โฆษณา ด่าชิบหาย
 ไม่ศึกษา หาความจริง ยิ่งงมงาย
 ถูกสนตะพาย เพราะไร้ ในวิจารณ์

โปรดอย่าพูด ออกมา ว่าชาวพุทธ
หากไม่หยุด งมงาย หลายสถาน
 ถือผีสาง ร่างองค์ ทรงวิญญาณ
 หลอกชาวบ้าน โง่เง่า ว่าจ้าวมา

พระพุทธองค์ ทรงชี้ทาง สว่างให้
 แต่คนไทย ไม่สน เหมือนคนบ้า
 ชอบเชื่อเรื่อง ลี้ลับ หลับหูตา
 อ้างแอบอิง ศาสนา เพื่อหากิน

เชื่อโชคลาง ของขลัง ไม่ตั้งจิต
 มีชีวิต ตามดวง ห่วงทรัพย์สิน
ให้โหรห้อย คอยทักท้วง ดวงชีวิน
กราบองค์อินทร์ ขอพร วอนเทวา

หากวัดไหน ให้หวย รวยแน่แน่
 ทั้งหนุ่มสาว เฒ่าแก่ แห่แหนหน้า
 ใกล้หรือไกล หลั่งไหล ไปวัดวา
  อนิจจา หามีใจ ใฝ่พระธรรม

หากปล่อยปละ ละเลย เมินเฉยผ่าน
พวกชาวบ้าน โง่งม จมถลำ
 โง่งมงาย จากหัว ตัวผู้นำ
 ทิ้งหลักธรรม ของแท้ แลของปลอม..

 ทุกวันนี้ เหลือแต่กระพี้ ไม่มีแก่น
 เป็นเพียงแผ่นโค้งงอเพราะหล่อหลอม
 คนมองเห็นงามดีสีทองปลอม
 ต่างนำน้อมพร้อมใจไปกราบกราน

ตามกฏเกณฑ์ ความเป็นจริง ทุกสิ่งสรรพ
เกิดแล้วดับ ไม่ยืนยัง เรื่องสังขาร
 ทุกชีวิต เต่งตึงก่อน แล้วหย่อนยาน
 ล่วงเลยผ่าน กาลเวลา พาเปลี่ยนไป

เด็กวันนี้ เป็นผู้ใหญ่ ในวันหน้า
 เฒ่าชรา ตามมา อย่าหวั่นไหว
 สัจธรรม นำทาง ก้าวย่างไป
 อย่าหลงใหล ในเนื้อหนัง สังขารา

เสริมจมูก เสริมนม สีผมย้อม
ไม่ยินยอม ไม่พร้อมแก่ แม้วัยป้า
 ฉีดโบท็อก พอกคาง ดึงหางตา
 ทั้งหยูกยา อาหารเสริม เพิ่มความงาม

จะเหนี่ยวรั้ง ยังไง ก็ไม่หยุด
 แรงกายทรุด สุดแต่ ใส่แคร่หาม
 แม้ยาใด ใช้รักษา พยายาม
 ใครก็ตาม ไม่อาจห้าม ยามแก่กาย

สิ่งสำคัญ คือจิตใจ ในกายนี้
 หมั่นคิดดี ทำดี มีความหมาย
 มีสติ ฝ่าฟัน อันตราย
 แม้ร่างกาย พ่ายแพ้ ไม่แน่นอน

 พุทธแต่ปาก กระดากใจ บ้างไหมเล่า
 พุดโธ่เจ้า ไม่รู้ธรรม คำสั่งสอน
 อะระหัง สัมมา น่าสะออน
  พูดสั่งสอน คนเขา ช่างเข้าที

พุทธแต่เพียง เขียนไว้ ในกระดาษ
แต่ใจขาด พุทธา น่าบัดสี
 คอยอาฆาต มาดร้าย ไม่คิดดี
 ไร้ปราณี ไร้เมตตา เข่นฆ่าคน

อย่ามาอ้าง ศีลธรรม อันล้ำค่า
 อย่าเอามา พูดพร่ำ ทำสับสน
 อย่ามาสอน มอมเมา เยาวชน
  รู้ทุกคน หารู้ไม่ ใจตนเอง

เที่ยวเสาะหา จริยธรรม ใครทำผิด
ใส่จริต ชี้หน้า มาข่มเหง
 เป็นคนดี ใครบิดเบือน เหมือนตนเอง
 ทำอวดเก่ง จองหอง ลำพองตน

 บุญ+กุศล อยู่ที่ใจ ใช่ในวัด
 ปฏิบัติ ทุกวัน หมั่นฝึกฝน
 ไม่เลือกที่ เลือกเวลา ถ้าฝึกตน
 จะหลุดพ้น จากทุกข์โศก บนโลกเรา

ถ้าทุกคน เลิกละชั่ว เกรงกลัวบาป
ไม่ต้องกราบ ขอพร วอนพระเจ้า
พระไม่มี บุญไว้ ขายให้เรา
 หมั่นทำเอา ศีล ทาน ภาวนา..
 ***********************
เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้แล.